Menakıb”da Ishak bin ismail Nişaburi’den, Ca’fer-i Sadık’dan babasından, dedesi Ali bin Hüseyin’den:
Amcam dedi ki: Dedem Resulullah (S.A.V.)’den duydum :”Allahu Subhanehu ve Tealanın nurundan halkoldum, Ehl-i Beytim de benim nurumdan halkoldu.Ehl-i Beytimi sevenler de onların nurundan halkoldu. Diğerleri nasta nardadır.”
Ibnil Muğazili El-Vasıti El-Şafi’i namı ile ma’ruf Ebul-Hasen Ali bin. Muhammed “Menakıb” adlı kitabında Selmanı Farisi’den:
Habibim Muhammed (s.a.v.)’den Şöyle söylediğini duydum :”Ben ve Ali Allah (c.c.)’nın elleri arasında tek bir nur’idik.
Cenab-ı Hakk Ademi halk etmeden ondört bin sene önce,o nuru takdis ediyordu,Ademi halkedince o nuru onun sulbüne vaz’etdi. O zamandan beri Ben ve Ali aynı şey olarak kaldık, ta ki Abdül-Muttalib’in sulbünde ayrıldık.