Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki: Allah’ın,yollarda dolaşıp zikredenleri araştıran melekleri vardır.Allahu teâla’yı zikreden bir cemaate rastlarlarsa, birbirlerine
Aradıklarınız burada gelin!” diye çağırırlar. (Hepsi gelip) onları kanatlarıyla kuşatarak dünya semasına kadar arayı doldururlar. ALLAH,U Teâlâ onları en iyi bilen olduğu halde- meleklere sorar:
“ Kullarım ne diyorlar?”
“Meleklerde? Seni tespih ediyorlar, sana tekbir okuyorlar, sana tahmid okuyorlar.Sana ta’zim (temcid) ediyorlar.” derler.Allah’u Teâlâ sormaya devam eder:
Onlar beni gördüler mi?
“ Hayır!” derler.
“ Ya görselerdi ne yaparlardı?”
“ Eğer seni görselerdi ibadette çok daha ileri giderler; çok daha fazla ta’zim, çok daha fazla tesbihde bulunurlardı.” derler. ALLAH’U Teâlâ tekrar sorar:
“ Onlar ne istiyorlar?”
“ Senden, cennet istiyorlar.” Derler.
“ Cenneti gördüler mi?”der.
“ Hayır ey Rabbimiz!” derler.
“ Ya görselerdi ne yaparlardı?”der.
“ Eğer görselerdi,derler, cennet için daha çok hırs gösterirler, onu daha ısrarla isterler, ona daha çok rağbet gösterilerdi.” ALLAH’U Teâlâ sormaya devam eder:
“ Neden istiaze ediyorlar?”
“ Cehennemden istiaze ediyorlar.” derler.
“ Onu gördüler mi?”der.
“ Hayır Rabbimiz, görmediler!” derler.
“ Ya görselerdi ne yaparlardı?”der.
“ Eğer cehennemi görselerdi ondan daha şiddetle kaçarlar, daha şiddetli korkarlardı.” derler. Bunun üzerine allah’u teâlâ şunu söyler:
“ Sizi şahid kılıyorum, onları affettim!”
Resulullah (sav) sözüne devamla şöyle anlattı: “Onlardan bir melek der ki:
“Bunların arasında falanca günahkar kul dahi var. Bu onlardan değil. O başka maksadla uğramıştı, oturuverdi.” ALLAH Teâla:
“Onu da affettim, onlar öyle bir cemaat ki onlarla oturanlar da onlar sayesinde bedbaht olmazlar.”buyurur.”
KAYNAK:
Ebu Hureyre’den
(Buhari, Da’avât 66)